به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،دکتر ملیسا لیتل از انستیتو UQs ایجاد روش های درمانی جدید برای کلیه را یک نیاز و بسیار ضروری می داند و می گوید: در استرالیا از هر سه نفر، یکی در خطر درگیر شدن با بیماری های کلیوی است  و تنها درمان های در دسترس استفاده از پیوند کلیه و دیالیز است. فقط یکی از چهار بیمار عضو اهدایی را دریافت می کند و دیالیز یک رژیم درمانی متداول اما محدود است.

ما نیاز به بهبود نتایج این بیماری ناتوان کننده داریم که سالانه 1/8 میلیارد دلار هزینه برای کشور در پی دارد.

محققین پروتکلی را طراحی کرده اند که به موجب آن سلول های بنیادی را به همه انواع سلول های لازم برای ایجاد یک ساختار مینی کلیه در شرایط آزمایشگاهی تمایز می دهد.

طی یک فرایند خودآرایی، انواع مختلف سلول ها خودشان را در ارتباط با سایر سلول ها به نحوی آرایش می دهند که ساختارهای پیچیده ای ایجاد کنند که درون اندام هایی مانند کلیه موجود است.

واقعیت این است که جمعیت سلول های بنیادی می تواند یک خودسازماندهی یا خودآرایی را در شرایط آزمایشگاهی متحمل شود که می تواند برای آینده مهندسی زیستی بافتها و به منظور جایگزینی بافت آسیب دیده  یا بیمار مفید باشند.

 این سازه ها می توانند برای تست کردن داروهای که برای درمان کلیه ساخته می شوند نیز مورد استفاده قرار گیرند که می توانند برای کلیه قبل از این که به مطالعات بالینی برسند مشکل آفرین باشند.

دکتر لیتل می گوید: هنوز راه درازی برای استفاده از این سازه ها برای مطالعات انسانی در پیش است اما با این وجود این گامی حیرت انگیز و رو به جلو است.

پایان مطلب/